Do ubiegłorocznego (2018) egzaminu gimnazjalnego podeszło ponad 50 tysięcy uczniów ze zdiagnozowaną dysleksją rozwojową (wg podsumowania Centralnej Komisji Egzaminacyjnej), co stanowiło 15% wszystkich uczniów przystępujących do tego egzaminu. Książka profesor Cieszyńskiej, choć wydana po raz pierwszy w 2001 roku, wychodzi naprzeciw wciąż aktualnemu problemowi dysleksji, ale i profilaktyce trudności w czytaniu i pisaniu.
Kluczowe wydają się słowa „krok po kroku”, ponieważ autorka monografii
szczegółowo opisuje w sposób niezwykle jasny, logiczny i spójny drogę od
przyjęcia określonej definicji dysleksji, przez szeroki opis jej
objawów, do analizy sposobów wdrażania wczesnej nauki czytania
stworzonych lub przyjętych przez różnych autorów. Kolejnym krokiem
autorki jest zwiększenie świadomości czytelnika na temat językowych
funkcji półkul mózgowych, na bazie których zaproponowała własną metodę
nauki czytania symultaniczno-sekwencyjną (zwaną również: sylabową).
Kilkudziesięciostronicowy aneks z zadaniami do diagnozy i terapii dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, znajdujący się na końcu książki, otwiera przed diagnostą i terapeutą nieograniczony wachlarz możliwości do obserwacji, stymulacji i terapii, a nawet samorozwoju. Terapeuta ma przecież kreować zadania w stosunku do indywidualnych potrzeb i zainteresowań swoich uczniów, podopiecznych, pacjentów. Profesor Cieszyńska daje świetny, terapeutyczny przykład, w jaki sposób można pomóc dziecku z dysleksją pokonać jego trudności w sposób całościowy – analizując i wpływając na rozwój fizyczny i umysłowy dziecka.
Choć stanowisko profesor Cieszyńskiej jest głęboko zakorzenione w językoznawstwie, jej monografia jest niemalże obowiązkowa dla każdego rodzica, nauczyciela, terapeuty, a zwłaszcza logopedy, ponieważ zawsze powinna znaleźć się przestrzeń na wnikliwą obserwację, profilaktykę i stymulację przed działaniami stricte terapeutycznymi.
Autor: Mateusz Borys
Kilkudziesięciostronicowy aneks z zadaniami do diagnozy i terapii dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, znajdujący się na końcu książki, otwiera przed diagnostą i terapeutą nieograniczony wachlarz możliwości do obserwacji, stymulacji i terapii, a nawet samorozwoju. Terapeuta ma przecież kreować zadania w stosunku do indywidualnych potrzeb i zainteresowań swoich uczniów, podopiecznych, pacjentów. Profesor Cieszyńska daje świetny, terapeutyczny przykład, w jaki sposób można pomóc dziecku z dysleksją pokonać jego trudności w sposób całościowy – analizując i wpływając na rozwój fizyczny i umysłowy dziecka.
Choć stanowisko profesor Cieszyńskiej jest głęboko zakorzenione w językoznawstwie, jej monografia jest niemalże obowiązkowa dla każdego rodzica, nauczyciela, terapeuty, a zwłaszcza logopedy, ponieważ zawsze powinna znaleźć się przestrzeń na wnikliwą obserwację, profilaktykę i stymulację przed działaniami stricte terapeutycznymi.
Autor: Mateusz Borys
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz